தமிழ் மின் உள்ளடக்கங்கள்: Tamil E-Contents (Tamil Edition) Kindle Edition

     

   தமிழின் சிறப்பு அதன் தொன்மையில் மட்டுமில்லை அதன் தொடர்ச்சியில்தான் உள்ளது என்ற கருத்துக்குச் சான்றாக, இயல், இசை, நாடகம் என வளர்ந்த முத்தமிழானது அறிவியல் தமிழ் என்ற நான்காம் தமிழாக வளர்ந்துள்ளது. அறிவியல் தமிழ் விரிவான பரப்புடையது. அறிவியல் தமிழின் ஒரு கூறாகவே கணினித் தமிழ் வளர்ச்சியடைந்துள்ளது. electronic content என்ற சொல்லைத் தமிழில் மின்னணு உள்ளடக்கம் என்று மொழிபெயர்க்கலாம். e-book என்ற சொல்லைத் தமிழில் மின் புத்தகம் அல்லது மின்னூல் என்று அழைப்பதுபோல, மின்னணு உள்ளடக்கம் என்ற சொல்லை மின் உள்ளடக்கம் என்று அழைக்கிறோம்.

        கணினி வழியே இணையத்தின் பல்வேறு மின் உள்ளடக்கங்களை அவரவர் தாய்மொழியில் உருவாக்கி வருகிறோம். தமிழில் பல்வேறு மின் உள்ளடக்கங்கள் உருவாக்கப்பட்டு வருகின்றன. தமிழ் மின் உள்ளடக்கங்கள் என்ற இந்த நூலில் தமிழ் எழுத்துரு வளர்ச்சி முதல் தமிழ் வலைப்பதிவுகள், விக்கிப்பீடியா, மின்னூல், யூடியூப், குறுஞ்செயலிகள் என பல்வேறு மின் உள்ளடக்கங்கள் குறித்த செய்திகள் விளக்கமாக எடுத்துரைக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த நூலின் நிறைவாக விரைவு எதிர்வினைக் குறியீடுகள் வழங்கப்பட்டுள்ளன. அதன் வழியாக இந்த நூலில் குறிப்பிடப்பட்ட நுட்பான செய்திகளைக் காணொலி வாயிலாகவும் செயல்முறை விளக்கமாகக் காண்பதற்கான யூடியூப் இணைப்பு வழங்கப்பட்டுள்ளது. இணையவழியே கல்வி கற்பித்து வரும் இன்றைய காலகட்டத்தில் தமிழில் பல்வேறு நிலைகளில் தமிழ் மின் உள்ளடக்கங்களை உருவாக்குவதில் இந்த நூல் உதவியாக இருக்கும் என்று நம்புகிறேன்.

மின்னுலைப் பெற.. https://amzn.to/2ZlLXKj

தமிழ் மின் உள்ளடக்கங்கள்: 

தேன் சொட்டும் தமிழ்த்துளிகள் - செ.சிந்து (Kindle Edition)

வள்ளுவன் தன்னை உலகினுக்கே தந்து வான்புகழ் கொண்ட தமிழ்நாடு

எனும் மகாகவி பாரதியாரின் வாய்மொழிக்கேற்ப, நாம் பூமியில் அறச்செயல்கள் செய்து ஒழுக்க நெறியில் வாழ்ந்திட, ‘தெய்வப் புலவரான திருவள்ளுவர்’ எழுதிய அறிவுப் பெட்டகம் திருக்குறள். அதன்மீது சிறுவயதிலிருந்து நான் கொண்ட காதலால், இந்நூலை எனது கவிதைகளால், அதிகாரத்துக்கு ஒரு கவிதை என 133 கவிதைகளை இக்கால வாழ்வியலுக்கேற்ப  எளிமையாக எழுதியுள்ளேன்.

‘மனிதன் மனிதனாக வாழ
மனிதன் மனிதனுக்கு கூறிய அறவுரை - திருக்குறள்’
எனும் வரிகளுக்கேற்ப, எனக்கான எளிய நடையில் இந்நூலைப் படைத்துள்ளேன்.
நிறைகள் இருப்பின் ஏற்றுக்கொள்ளுங்கள். குறைகள் இருப்பின் சுட்டிக்காட்டுங்கள். தங்களது கருத்துகள் எதுவாக இருப்பினும் மனநிறைவுடன் ஏற்றுக்கொள்கிறேன்.
-செ.சிந்து

 

மின்னூலைப் பெறுவதற்கான இணைப்பு

  தேன்சொட்டும் தமிழ்த்துளிகள்

வடிவேல் எறிந்த வான்பகை: தமிழ் உயராய்வுச் சான்றுகள் (Tamil Edition) Kindle Edition

தமிழ் மரபில் வேல் என்ற கருவியை ஏந்திய வேந்தா்கள், மறவா் என அனைவரும் முருகனை முன்னோன் என்று போற்றிய செய்தி இலக்கியப் பரப்பில் பரவலாகப் பதிவாகியுள்ளது. பழந்தமிழ் இலக்கியப் பரப்பு மிகவும் விாிவானது. அதனில் செவ்விலக்கியங்களாகத் தமிழறிஞா்களால் வரைவு செய்யப் பெற்றுள்ள செம்மொழி இலக்கண இலக்கியங்கள் என்ற நூலில் இருந்து மட்டும் முதற்கட்டமாக 459 சான்றுகள் பட்டியல் இடப்பெற்றுள்ளன. அத்தகையதொரு பட்டியலே இந்நூல். இப்பட்டியல் எட்டுப் பிாிவுகளில் செய்திகளை வகைப்படுத்தி இருக்கிறது. பிற இலக்கியங்களில் உள்ள வேல் பற்றிய செய்திகளை ஒப்பிடுவதற்கு இந்தப் பகுப்பு முறை பயன்படும் என்று நம்பலாம். உலகைச் சுற்றி வரும் வான வீதியில் கோள் ஒழுங்கு தடுமாறும் போது கோள் வலிமையினால் நோ்த்தி செய்த தமிழா்கள் ஏந்திய கருவியே வேல் என்று புாிந்து கொள்ள இச்சான்றுகள் வாய்ப்பாக அமைகின்றன. ஆய்வாளா்களே இவற்றைத் திறனாய்வு செய்திட வேண்டும். உண்மைத் தன்மை இருப்பின் அது தானாகத் தாக்குப் பிடிக்கும் என்று நம்புவோம்.

மின்னூல் பதிவிறக்க முகவரி

வடிவேல் எறிந்த வான்பகை: தமிழ் உயராய்வுச் சான்றுகள் (Tamil Edition) Kindle Edition

செந்நிலப் பெரு வழி...

 

பிரிவு என்பது உறவுகளுக்கிடையே இடைவெளியை ஏற்படுத்தலாம்.

அந்த இடைவெளியானது..

சிலருக்கு உடல்சார்ந்து மட்டுமே இருக்கலாம்.

சிலர் பிரிந்தாலும் உள்ளத்தால் இணைந்திருக்கலாம்.

ஆம், நினைத்துப் பார்த்தல் கூட ஒரு வகை சந்திப்புதானே..!

வள்ளுவர் பிரிவாற்றாமை என்றொரு அதிகாரமே வகுத்திருப்பார்.

பாலை நிலம் சார்ந்தே பிரிவு பெரிதும் பேசப்பட்டிருந்தாலும். அந்த பிரிவு தரும் வலி முல்லை நிலத்தில் அழகாகக் காட்சிப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.

வள்ளுவர் காட்டும் தலைவி சொல்வதாக,

செல்லாமை உண்டேல் எனக்குஉரை மற்றுநின்

வல்வரவு வாழ்வார்க்கு உரை (குறள் – 1151)

என்றொரு திருக்குறள் உண்டு. செல்லாவிட்டால் என்னிடம் சொல். நீ என்னைப் பிரிந்துசெல்வதென்றால் உனது வருகையை, உயிருடன் இருப்பவர்களிடம் சொல் என்கிறாள் இத்தலைவி.

இன்று பிரிவு இவ்வளவு பெரிதாகப் பார்க்கபடுவதில்லை. தொலைத் தொடர்பு வளர்சியும், போக்குவரத்து வசதிகளும் தூரத்தையும், நேரத்தையும் சுருக்கிவிட்டன.

அன்று தூரத்திலிருந்தாலும் நினைவுகளால் ஒன்றாக இருந்தனர்.

இன்று அருகிலிருந்தாலும் சமூகத்தளப் பயன்பாடுகளால் பிரிந்து வாழ்கிறோம்.

பிரிவு என்பது ஒருவர் உயிர்விடும் அளவுக்கு சொல்லப்படுவது அன்பின் ஆழத்தைக் காட்டவே ஆகும்.

அகநானூற்றில் முல்லைத் திணைப் பாடலில் தலைவன் சொல்லிச் சென்ற காலம் வந்தும் தலைவன் வாராமையால் வருந்தியிருக்கிறாள் தலைவி. மனதைத் தேற்றிக்கொண்டு எப்போது வருவான் என வழிமேல் விழி வைத்துக் காத்திருக்கிறாள். அவளின் துயரைக் கண்டு வருந்திய பாணன் தலைவியின் தோழியர் கேட்பச் சொல்லியதாக இப்பாடல் அமைகிறது. தலைவியின் நிலைகண்டு அவளுக்கு ஆறுதல் சொல்லமுடியாதவனாக யாழிசைத்துச் செல்லும் பாணன் தலைவனின் தேரின் வருகையைக் காண்பதாக இப்பாடல் அமைகிறது.

அகநானூறு - 14. முல்லை

அரக்கத் தன்ன செந்நிலப் பெருவழிக்

காயாஞ் செம்மல் தாஅய்ப் பலவுடன்

ஈயன் மூதாய் வரிப்பப் பவளமொடு

மணிமிடைந் தன்ன குன்றங் கவைஇய

அங்காட் டாரிடை மடப்பிணை தழீஇத்

திரிமருப் பிரலை புல்லருந் துகள

முல்லை வியன்புலம் பரப்பிக் கோவலர்

குறும்கொறை மருங்கின் நறும்பூ வயரப்

பதவுமேயல் அருந்து மதவுநடை நல்லான்

வீங்குமாண் செருத்தல் தீம்பால் பிலிற்றக்

கன்றுபயிர் குரல மன்றுநிறை புகுதரு

மாலையும் உள்ளா ராயிற் காலை

யாங்கா குவங்கொல் பாண வென்ற

மனையோள் சொல்லெதிர் சொல்லல் செல்லேன்

செவ்வழி நல்யாழ் இசையினென் பையெனக்

கடவுள் வாழ்த்திப் பையுள் மெய்ந்நிறுத்

தவர்திறஞ் செல்வேன் கண்டனென் யானே

விடுவிசைக் குதிரை விலங்குபரி முடுகக்

கல்பொரு திரங்கும் பல்லார் நேமிக்

கார்மழை முழக்கிசை கடுக்கும்

முனைநல் லூரன் புனைநெடுந் தேரே.

                                                                  -ஒக்கூர் மாசாத்தனார்.

[பாணன் தனக்குப் பாங்காயினார் கேட்பச் சொல்லியது.]

தோழி முதலானோரைப் பாங்காயினார் என்று அழைப்பதுண்டு.

செவ்வரக்கினைப் போன்ற சிவந்த நிலத்தில் செல்லும் பெருவழியில்

காயாம்பூவின் வாடிய பூக்கள் பரவிக்கிடக்கும்,

தம்பலப் பூச்சிகள் வரிசையாக ஊர்ந்துசெல்லும்,

பவளத்துடன் நீலமணி நெருங்கி இருந்ததைப் போன்று இருக்கும் குன்றுகள் 

சூழ்ந்த அழகிய காட்டின் அரிய வழிகளில் மடப்பமுடைய தம் பெண்மானைத் 

தழுவி, முறுக்கிய கொம்புகளை உடைய இரலை மான்கள்

புல்லை உண்டு தாவி மகிழ்கின்றன,

பசுவினங்களை முல்லை ஆகிய அகன்ற புலத்தில் பரவலாக மேயவிட்டு,

கோவலர்கள் சிறிய குன்றுகளின் பக்கங்களில் உள்ள நறுமணமுள்ள பூக்களைப் பறித்துச் சூடிக்கொண்டனர்,

அறுகம்புல்லை மேய்ந்தமையால் செருக்கான நடையுடைய 

நல்ல  ஆவினங்கள் பருத்த மடியுடன் இனிய பாலைப் பொழிய, கன்றை 

நினைத்து அழைக்கும் குரலையுடையனவாய் மன்றத்தில் கூட்டமாய்ப் புகும். 

அந்த மாலைக் காலத்திலும்  தலைவர் வரவில்லை எனின், காலையில் என்ன 

ஆவோமோ பாணனே! என்று சொன்ன தலைவியின் சொல்லுக்கு எதிர்ச்சொல் 

சொல்ல முடியாதவனாகி, செவ்வழிப் பண்ணை நல்ல 

யாழில்  இசைத்தவனாய் மெல்ல, கடவுளை வாழ்த்தி, துயரத்தை 

வெளிக்காட்டி, அவர் வரும்வழியே சென்றேன், விட்ட அம்பு போன்ற 

வேகத்தையுடைய குதிரையின் வேறுபட்ட ஓட்டம் அதிகரிக்க கற்களில் மோதி 

ஒலிக்கும் பல ஆரங்களைக்கொண்ட சக்கரம், கார்காலத்து மழையின்  

இடிமுழக்கின் ஒலியை போல முழங்க போர்முனையே தன் ஊராகக் கொண்ட 

தலைவனின் அலங்கரிக்கப்பட்ட நெடும் தேரினைக் கண்டேன் நானே என்று 

பாணன் உரைப்பதாக இப்பாடல் அமைகிறது.

இப்பாடல் வழியாக பிரிவில் ஏற்படும் வலியும், அன்பின் ஆழமும் உணர்த்தப்படுகிறது. எவ்வளவு துன்பத்தில் தலைவி வாடியிருந்தாலும் தலைவன் வந்துவிடுவான் என்று மனதைத் தேற்றிக்கொண்டு காத்திருக்கும் மாண்பு குறிப்பிடப்படுகிறது.

காட்டு வழி... காட்டும் வழி...

 

சங்கப் பாடல்களுள் அகநானூற்றுப் பாடல்கள் பழந்தமிழரின் அகவாழ்வியலைச் சிறப்பாக எடுத்தியம்பியுள்ளன. அகவாழ்வில் களவு எனப்பட்ட காதலும், கற்பு எனப்பட்ட திருமணவாழ்வும் பல்வேறு நிலைகளில் எடுத்தியம்பப்பட்டுள்ளன. களவும் கற்று மற என்று சொன்ன நம் முன்னோர் மரபுகளை இலக்கியங்கள் வழி அறிந்துகொள்ளமுடிகிறது. காதல் என்றால் என்ன, காதல் என்பது எதுவரை? காதல்  வரைவாக மாறவேண்டிய காரணங்களையும் பாடல்களின் வழியாக அறியமுடிகிறது. இப்பாடலில், திருமணத்தைப் பற்றியே நினைக்காமல் ஒரு தலைவன் காதலித்துக்கொண்டிருக்கிறான். இரவு நேரத்தில் கூட தலைவியைக் காண கொடிய பாதையில் வருகிறான். அவன் தவறை அவனுக்கு உணர்த்தி, அவனைத் திருமணம் செய்துகொள்ளத் தூண்டுவதாக இப்பாடல் அமைகிறது.

 

இருள்கிழிப் பதுபோல் மின்னி வானம்

துளிதலைக் கொண்ட நளிபெயல் நடுநாள்

மின்மினி மொய்த்த முரவுவாய்ப் புற்றம்

பொன்னெறி பிதிரிற் சுடர வாங்கிக்

குரும்பி கெண்டும் பெருங்கை ஏற்றை

இரும்புசெய் கொல்லெனத் தோன்றும் ஆங்கண்

ஆறே அருமர பினவே யாறே

சுட்டுநர்ப் பனிக்கஞ் சூருடை முதலைய

கழைமாய் நீத்தம் கல்பொரு திரங்க

அஞ்சுவந் தமியம் என்னாது மஞ்சுசுமந்

தாடுகழை நரலும் அணங்குடைக் கவாஅன்

ஈருயிர்ப் பிணவின் வயவுப்பசி களைஇய

இருங்களி றட்ட பெருஞ்சின உழுவை

நாம நல்லராக் கதிர்பட உமிழ்ந்த

மேய்மணி விளக்கின் புலர ஈர்க்கும்

வாள்நடந் தன்ன வழக்கருங் கவலை

உள்ளுநர் உட்கும் கல்லடர்ச் சிறுநெறி

அருள்புரி நெஞ்சமோ டெஃகுதுணை யாக

வந்தோன் கொடியனும் அல்லன் தந்த

நீதவ றுடையையும் அல்லை நின்வயின்

ஆனா அரும்படர் செய்த

யானே தோழி தவறுடை யேனே.

                     -எருமை வெளியனார் மகனார் கடலனார்.

அகநானூறு 72. குறிஞ்சி

 

தலைமகன் இரவுக்குறிக்கண் சிறைப்புறத்தானாகத் தலை மகள் தோழிக்குச் சொல்லியது.

தோழி தலைமகட்குச் சொல்லி யதூஉமாம்.

 

சிறைப்புறம் – இரவு நேரத்தில் தலைவியைக் காணத் தலைவன் வருவதுண்டு. இந்த சந்திப்பை இரவுக் குறி என்பர். தலைவன் தலைவியும் தோழியும் இருக்கும் இடத்திற்கு அருகில் மரத்தின் பின்னே மறைந்திருப்பான். அவன் மறைந்திருப்பதை தலைவியும் தோழியும் நன்கு அறிவார்கள். இருந்தாலும் அறியாதது போலவே தமக்குள் பேசிக்கொள்வார்கள். அவர்கள் பேசுவதைத் தலைவன் கேட்பான். தலைவனிடம் நேரடியாக சொல்லமுடியாத செய்திகளை இவ்வாறு இருவரும் பேசிக்கொள்ளும்போது அவனுக்குப் புரியவைப்பது சங்க கால மரபு.

     இந்தப் பாடலில் தலைவன் இரவில் தலைவியைச் சந்திக்க, கொடிய பாதையில் வருகிறான். அவன் வரும் பாதையோ கரடி, காட்டுப் பன்றி, கொடிய முதலை, பாம்பு என கொடிய விலங்குகள் வாழக்கூடியது. அவன் இவ்வாறு வந்து செல்வதால் தலைவி அடையும் துயரங்களை அவனுக்கு உணர்த்தி திருமணம் செய்துகொள்ளத் தூண்டுவதாக இப்பாடல் அமைகிறது.

 

இருளைக் கிழிப்பதுபோல் வானம் மின்னுகிறது.

மழை கொட்டி உடல் நடுங்கும் நடு இரவுப்பொழுதில்,

கரடி உணவுக்காகக் கறையான் புற்றைக் தோண்டும், அதிலிருந்து

மின்னமினிப் பூச்சிகள் பறக்கின்றன. அது கொல்லன் உலைக்களத்தில்ப் தீப்பொறி பறப்பது போல் காணப்படுகிறது.

தலைவன் வரும் வழியோ கொடுமையானது.

அவன் கடக்கும் ஆறோ நினைத்தாலே நடுங்கவைக்கும் கொடிய முதலைகளைக் கொண்டது.

படகு, தள்ளும் மூங்கிலை ஊன்றமுடியாத அளவுக்கு ஆற்றில் வெள்ளம் பெருகி வருகிறது.

தனியே வருகிறோமே என்று எண்ணாமல் தலைவன் அஞ்சாமல்

தலைவியைக் காண வருகிறான்.

மேகங்கள் மூடிக்கிடக்கும் மூங்கில் காட்டு மலைப்பிளவு வழியில்

வருகிறான். கருவை வயிற்றில் தாங்கிக்கொண்டு இரண்டு உயிருடன்

இருக்கும் தன் பெண் புலியின் பசியைப் போக்குவதற்காக, ஆண்புலியானது

ஆண் பன்றியைத் தாக்கி பாம்பு உமிழ்ந்த மணி வெளிச்சத்தில்

இழுத்துக்கொண்டு வருகிறது.

வாளின் கூர்மை போன்ற பாதையில் கையில் வேலுடன் அவன் வருகிறான். நினைத்தாலே  நடுங்கவைக்கும் கொடிய பாதையென்றாலும் உன்னைக் காணும் ஆவலுடன் உனக்கு அருள் புரிய வருகிறான்.

அப்படி வரும் அவனும் கொடியவன் இல்லை.

அவனுக்கு உன்னைத் தந்தாயே நீயும் கொடியவள் இல்லை.

உங்கள் இருவரையும் கூட்டிவைத்த நானே தவறு செய்தவள் ஆவேன்.

என்று சொல்கிறாள் தோழி.

 

உள்ளுறை

பெண் புலியின் பசியைப் போக்குவதற்காக, ஆண்புலி, ஆண் பன்றியைத் தாக்கி பாம்பு உமிழ்ந்த மணி வெளிச்சத்தில் இழுத்துக்கொண்டு வருகிறது.  என்ற கருத்தானது தலைவியைத் தலைவன் வரைவு மேற்கொள்ள அதாவது திருமணம் பேச வந்தால் கடுஞ்சொல் பேசாமல் தலைவி வீட்டார் ஏற்றுக்கொள்ளலாம் என்ற குறிப்பும் இதில் உள்ளுறையாக இடம்பெறுகிறது.

பெண் புலி – தலைவி, ஆண் புலி – தலைவன், பாம்பு உமிழ்ந்த மணியின் வெளிச்சம் – தலைவனுக்கு எதிர்பில்லாமல் தலைவியை வரைவு மேற்கொள்ளும் நல்ல வாய்ப்பைக் குறிக்கிறது.

“இருங்களி றட்ட பெருஞ்சின உழுவை” என்ற பாடலடிகளில் களிறு என்ற சொல்லானது யானையைக் குறிப்பதாகத் தோன்றினாலும், களிறு என்று இப்பாடலில் சுட்டப்பட்டது ஆண் பன்றியாக இருக்கலாம் என்று தோன்றுகிறது.

‘மேய்மணி விளக்கின் புலர ஈர்க்கும்” என்ற அடிகளில் புலி யானையை இழுத்து செல்ல வாய்ப்பில்லை என்பதாலும், களிறு ஆண் விலங்குகளைக் குறிக்கும் பொதுச் சொல் என்பதால் ஆண்பன்றியையே புலவர் குறிப்பிட்டிருக்கலாம்.